In memoriam: Jean Pourquié 

 Marianne - vrijwilliger 
“Ik herinner mij Jean als een grote, vrolijke man. Hij had een groot hart voor de leerlingen, die hij vaak jarenlang onder zijn hoede nam. Hij is heel lang vrijwilliger bij de huiswerkklas geweest en nadat hij gestopt was bleef hij leerlingen thuis helpen. Voor zijn familie, vrienden maar ook voor leerlingen en alle mensen van de Huiswerkklas Oude Westen is het wegvallen van Jean een groot gemis.”

 Bob - vrijwilliger 
“Vanaf het moment dat ik bij Huiswerkklas Oude Westen kwam was daar Jean, een van de andere vrijwilligers. Zijn specialiteit was schei-, wis- en natuurkunde. Jean had in Delft Technische Natuurkunde gestudeerd en kon daarover met enige heimwee praten. Voor leerlingen van de huiswerkklas met bèta-vragen was hij een van de, zo niet dé favoriete vrijwilliger. Helaas kreeg Jean enkele jaren geleden gezondheidsproblemen en moest hij zelfs worden geopereerd. Hierna was zijn conditie duidelijk minder en kon hij minder vaak naar de huiswerkklas komen, tot hij voor zichzelf moest beslissen dat het niet meer ging en hij definitief stopte bij de huiswerkklas. Een enkele keer kwam hij toch weer langs en konden we bijpraten. Door de corona uitbraak moest ook de huiswerkklas de deuren sluiten en was huiswerkbegeleiding alleen nog online mogelijk, contact met de andere vrijwilligers was er niet meer. Des te groter is de schok van het overlijden van Jean, onze ‘Mister Huiswerkklas’. We zullen hem enorm missen.”

 Ben - vrijwilliger 
“Zo’n twee keer per jaar spraken we af voor lunch (met een glas rode wijn) en museumbezoek, even bijpraten. Na corona weer? Het mocht niet zo zijn. Je was scherp van geest en een kei in natuurkunde en wiskunde. Je stond klaar voor iedere leerling die jouw hulp vroeg en vooral, je bleef ze trouw. Ook was je behoorlijk eigenwijs, met karakter en gevoel voor humor. Jean ik zal je missen.”

 Imane - oud-leerling 
“Lieve Jean, al weet ik dat u er niet meer bent wil ik dit bericht toch schrijven. Het laatste mailtje die ik van u gekregen heb zal ik nooit verwijderen uit mijn mailbox. Met als onderwerp Hallo Imane. ‘Hierbij de correctie. Als niet alle fouten eruit zijn heb ik een excuus: ben vandaag net positief getest op corona’, schreef u. Weinig mensen hebben zo’n goede persoonlijkheid als u. U stond altijd voor mij klaar. Zelfs als ik op het laatste moment een verslag naar u toe stuurde, dan was u toch de persoon die het voor mij nakeek in de vroege ochtend. U bent een groot gemis voor mij, ik zag u als een familielid van mij. Ilina van de huiswerkklas en ik hebben het weleens over u gehad en daarbij vroeg ik Ilina wat ik aan u als bedankje zou kunnen geven omdat u altijd voor mij klaarstond. Het antwoord was Jean houdt van de Marokkaanse keuken. Het idee wat ik had is dat wanneer u beter zou worden ik u een lekker Marokkaans gerecht zou brengen. Helaas zal dit nooit gebeuren. Ik zal u erg missen. Veel sterkte voor alle nabestaanden!”

 Hasna - oud-leerling 
“Lieve Jean, je hebt ontzettend veel voor ons betekend. We zullen je nooit vergeten! Met veel verdriet moeten we nu helaas afscheid van je nemen. Dankzij jou ben ik door mijn moeilijke schoolperiode gekomen. Heel erg bedankt voor alles, het was fijn je gekend te hebben. Ik zal je missen. Vaarwel Jean.”

Abdel - oud-leerling 
“Ik heb Jean leren kennen in de jaren 90 bij de huiswerkklas, bij de Aktiegroep. Wat was hij aardig! Open voor iedereen. Helpt je met hart en ziel. In de wereld van natuurkunde was hij een held! Bij hem kon je terecht voor alle vakken. Wat was hij uniek!  Plotseling ging je van ons heen nu staan wij hier alleen. Ons verdriet is niet te verwoorden. Wij vergeten je niet. We zullen je missen maar nooit vergeten.”